Boekenprogramma Druckfrisch met Denis Scheck

Geen literatuurprogramma
Op gezette tijden presenteert de eerste Duitse publieke tv-zender ARD/Das Erste het door diverse instanties als literair magazine, respectievelijk literatuurprogramma, gekwalificeerde half uurtje over boeken dat, vanwege het intellectuele gehalte, als laatste onderdeel van de tv-avond van eerste op een zondag de ether in wordt gestuurd: veelal nog net voordat het middernacht slaat. Op zondag 30 mei zal dat tussen 23:30 uur en 00:00 uur zijn.

Het programma heet Druckfrisch. Vers van de pers zouden wij dat kunnen noemen. Maar een literair programma is het niet, ook al komen er diverse, machtig interessante, literaire figuren in voor. De presentator, Denis Scheck (geb. 1964), is een estheet en intellectueel van de oude stempel, in de best denkbare betekenis van het woord. Aangezien er ook kookboeken en andere niet-literaire thema's aan bod komen, zou ik er toch sterk de voorkeur aan geven Druckfrisch als een Boekenprogramma te omschrijven. Daardoor verliest het niets aan waarde en is het heel wat juister 'neergezet'.

SPIEGEL-Bestsellerliste
In elke aflevering van het programma worden enkele minuten ingeruimd voor de bespreking-in-enkele-zinnen van de tien boeken die op dat moment de SPIEGEL-Bestsellerliste bezet houden. Met die paar woorden weet Denis Scheck het ene boek de hemel in te prijzen, het andere sterk te relativeren, en niet zelden een goed tot zeer goed verkocht boek naar de afvalbak te verwijzen. vooral ten opzichte van boeken, die graag willen worden begrepen als levenshulp, kan Denis Scheck genadeloos zijn, en zo hoort dat.
We mogen niet vergeten dat in de meeste afleveringen de presentator zich veelal in de directe omgeving van de binnenzijde van een ingang van een zichtbaar grote boekhandel opstelt en willekeurig mensen aanspreekt met de vaste formule: "Darf ich Ihnen ein Buch empfehlen?", steevast snel daarna gevolgd door een tweede vraag: "Was lesen Sie denn gern?" Voor ons is het doorgaans moeilijker dat laatste te beantwoorden dan de eventuele vraag naar wat we liever niet, respectievelijk beslist niet, willen lezen.