Dichter und Bauer van rede-lijk weinig woorden

Dichtend voortploegende Bauer
Hoezeer wij — die bij tijd en wijle gaarne voor intellectueel en tevens voor belezen willen doorgaan — ook waardering kunnen opbrengen voor omvangrijke epiek en lyriek van — het spreekt vanzelf: liefst zo hoog mogelijk — niveau, nimmer mogen wij voorbijgaan aan hen, die met weinig woorden veelzeggende teksten weten te produceren. Immers, dichten is soms nog wel eens in een verdichte vorm iets ten beste geven, in woord en/of geschrift. Eén van de lieden die daarin voorwaar is bedreven, is een Dichter, die de naam Bauer draagt, maar voor insiders eenvoudig gebleven is en die wij, van deze 24 cultuursites, dan ook gewoon Hans mogen noemen. Veelvuldig komen wij hem in het centrum van een onzer Nederlandse cultuursteden tegen en als hij dan in een bui vol goede moed is, en zich derhalve goedmoedig jegens ons en menig ander opstelt, dan laat hij ons — tussen (zijn) neus en lip, soms onverhoeds, dan weer plechtig aangekondigd — deelgenoot worden van zijn nieuwste in wederom gepunteerde taalritmen omgevormde zieleroerselen. Dat wij daar voor een deel van hebben genoten, voor een ander part over hebben moeten nadenken, en niet zelden hebben moeten schateren, doet niets af aan de kwaliteit van het gebodene, want de dichtkunst kent vele gezichten, en één daarvan ziet u hier, zo in deze ruimte, onverhoeds tussen de woorden en zinnen vormende letters geplaatst.

Azijn-aorta
Wee echt(er) degene(n) die tracht(en) hem — de als letterkunstenaar voortploegende Bauer — het leven zuur te maken, hoe momentaan dan ook. . . (een) dergelijk(e) liederlijke (lieden) zal (zullen) zulks tot in lengte van dagen, maanden en jaren, eventueel zelfs decennia, heugen, aangezien dan zijn meer prozaïsche aorta berstensvol veelvuldig geconcentreerde azijn, of zelfs een flink wat erger bijtende stof openspringt, en hij deze kwistig over de eventueel ongewenste engerling(en) uitstrooit als ware hij een volleerde Zwarte Piet, die de ongelukkige(n) in kwestie pardoes op meer dan éen niveau met tal van zwarte pieten — echter zonder smaakvolle pepernoten, doch eventueel aangevuld met oudbakken sinterklaasjes — onontkoombaar overgiet als ware het een voorraad hopjesvla met dioxineresten. Hans Bauer houdt echter aan zulk een opwellende opstelling in het geheel geen zielsconflicten over, neen, hij weet al die ervaringen om te zetten in prachtpoëzie, welke niet alleen maar bittere waarheden inhoudt en de directe omgeving confronteert met zijn zwaarwegende gram in tot veelvuldig minimalistische proporties gecomprimeerde, compromitterende dichtregels. Dan kunnen de gesmaden eventueel zelf wel een zielige knijper te baat nemen, maar deze Hans Bauer heeft zijn frustratie(s) constructief en creatief aangewend.

Apocalyps
Indien men de heer Bauer als mens bejegent op een manier, welke bij hem niet het geringste vermoeden kan doen postvatten dat men een loopje met hem wenst te nemen, dan kan hij mild humoristisch uit de hoek komen, zelfs al staat hij daarbij midden in een winkel, die in de meeste gevallen gevuld is met boeken: een tak van handel, kunsten en wetenschappen, die hem al evenmin vreemd is, aangezien hij, verspreid over dit lage land aan de Noordzee op diverse plekken — zeg maar gerust in diverse grotere plaatsen —, zelf daarin de nodige ervaringen heeft opgedaan, die niet zelden krasse voorbeelden van dwaze vertegenwoordigers van het veelkleurige klantenbestand van deze branche aan de kaak stelt, al dan niet nader met naam en toenaam genoemd; ja Man en Paard ontkomen niet aan een aan- en optekening in het Grote Boek van Sint Johannes, die overigens niet de Apocalyps den volke heeft kond gedaan, doch dat is slechts een gevolg van het feit dat deze reeds was gepostuleerd voordat het fenomeen Dichter und Bauer in al zijn geledingen dit ondermaanse was gaan bevolken.
Nu wij, van lieverlee, ja welhaast geheel zonder het zelf te merken, terechtgekomen zijn bij de eerste anthologie van de westerse wereld en meer in het bijzonder in het laatste boek des Nieuwen Verbonds, rest ons niets anders dan u enige lettergoochelingen van Hans Bauer hier en nu te openbaren. Passend is het te beginnen met iets dat ook een soort van mild-eschatologisch element bevat:

oliebollen

op de laatste dag
krijgt het jaar
zijn beslag


matblond

de platte mat
Is bij de deur
gelegen

dus daar
kom je dat domme
ding steeds tegen


logisch

ik pakte haar
toen bij de benen
zei nota bene
bij de hand
trapte dus op
Latijnse tenen
en sta dus
morgen in de krant


van wiskunde

wat is waar
dit is hier
en dat is daar


bel.ezen

nadat ik eerst
de russen
las ik de omnibus
der syllabussen


stopdracht

ho! stop!
sta toch
eens stil

nee — ik heb m'n
beweegredenen

Meer van Hans Bauer binnenkort op onze zustersite
Cultuur in Groningen en omgeving

Afbeeldingen
1. Recent konterfeitsel van Hans Bauer.
2. Parafernalia voor het vieringsritueel van de minimale eschatologie.